't bakkie' voor een interview. Ook leuk, omdat kennismaken met dorpsgenoten anders dan je naaste buren, gewoon lastiger is in coronatijd. En zo zit ik coronaproof, vóór de avondklok bij Rick en Marloes aan de grote eettafel.
Rick en Marloes hebben van woning geruild met Johannes en Lucia Bron, onze vroegere wijkagent. Als jong gezin wilden ze hun twee-onder-een-kapwoning in Skoatterwâld verruilen voor iets buitenaf, waar de kinderen lekker in de tuin kunnen spelen en meer vrijheid hebben, 'In Skoatterwâld voelde het alsof we onze kinderen moesten uitlaten', zo vertelt Marloes gekscherend.
'We waren de afspraak met de makelaar in Katlijk vanwege de drukte al bijna vergeten, het was allemaal zo kort dag', vertelt Marloes, 'we hadden bij de makelaar een zoekopdracht in de stille verkoop'. Rick en Marloes togen die middag naar Katlijk en waren gelijk erg enthousiast over het huis. Het betekende wel dat ze dezelfde dag nog moesten beslissen omdat het huis anders op Funda zou komen. 'En dan ben je te laat'. Ze hebben nog geen minuut spijt gehad van hun snelle besluit. 'Het huis past als een jas'. Met als resultaat een woningruil, hoe handig is dat!
Natuurlijk vraag ik ook even of ze Friese roots hebben. Rick is geboren in Utrecht, maar heeft zijn jeugd grotendeels in Friesland doorgebracht. Hij is in De Blesse naar de lagere school geweest, waarna het gezin Dam naar Loenen, aan de Veluwe zijn verhuisd. Tijdens de middelbare school kwamen ze weer terug naar Boyl en op zijn 17e is Rick naar Groningen getogen om zich in het studentenleven te storten voor zijn studie Accountancy. Marloes is geboren in Assen, en is opgegroeid in Stieltjeskanaal, vlakbij Dalen. Ze heeft in Emmen commerciële economie gestudeerd.
Het gezamenlijke oprijpad zorgt voor snel contact met de buurt
'We hebben hier al meer contact met de buren dan dat we in Skoatterwâld ooit hebben gehad. Door het gezamenlijke oprijpad heb je hier heel gauw contact met elkaar. Ook stap je veel sneller even naar elkaar toe als je buiten aan de slag bent'. Het blijkt dat Rick vooral de 'buitenman' is en allerlei ideeën heeft voor de tuin. 'Ik wil een moestuin aanleggen en ik heb net een broeikas geplaatst'. Hopelijk krijgen we dit jaar niet nog zo'n droge zomer, maar ik geloof tussen de regels door dat Rick daarvoor al maatregelen in de grond heeft genomen.Rick is als relatiebeheerder overdag op pad voor accountantskantoor MRW, vanuit de vestiging in Sneek. Hij heeft inmiddels ervaring bij een aantal accountantskantoren, maar heeft bij MRW een functie waarin hij relatiebeheer, advisering en accountancy kan combineren. 'Ik ben wel iemand die uitdaging moet hebben in mijn werk. Bij MRW krijg ik die kans'. Hij is erg betrokken bij zijn klanten en vindt de combinatie van 'de boer opgaan', adviseren en het uitwerken van jaarrekeningen voor een geselecteerde groep klanten een superleuke.
Rick houdt van uitdagingen
Dat Rick niet alleen in zijn werk, maar ook privé leuke uitdagingen zoekt, blijkt als ik vraag naar de stoere, zwarte terreinauto die op de oprit staat. 'Deze 4x4 , het is een Ford Explorer, heb ik samen met een vriend gekocht, speciaal voor de Carbage Run'. De nieuwe eigenaren hebben de terreinwagen helaas nog steeds niet kunnen testen onder barre omstandigheden. 'Maar', zo zegt Rick 'er is een stip op de horizon. We kijken uit naar de 12e Wintereditie die gepland staat van 14 t/m 18 februari 2022'. Op de website van de Carbage Run lees ik dat het de ultieme road trip door de sneeuw is in een oud barrel, waarbij ook nog uitdagende en gekke opdrachten uitgevoerd worden. De tocht start in Göteborg, Zweden en finisht, als je alle ballen in de lucht houdt tijdens de tocht, na 5 dagen in Helsinki, Finland. Er is ook nog een prijs voor de meest originele auto, dus wie weet! 'Voor het zover is, moeten we inderdaad nog een beetje sleutelen en we zoeken nog een stalling in de buurt'. Dus als je dit leest en ruimte hebt in de schuur of stal, laat het Rick weten.Ook is Rick met een aantal vrienden verslingerd geraakt aan het bierbrouwen. Inmiddels zijn ze zover gevorderd dat ze de smaak van hun bier laten variëren met de seizoenen. 'Ik durf hier wel te stellen dat ons bier beter smaakt dan dat uit de supermarkt. Zo is deze hobby eigenlijk ook ontstaan. Het is superhandig dat we vlakbij, in Jubbega, onze benodigdheden kunnen halen. Er staan weer een paar vaten te rijpen'.
Al doende leert men, zo is het ook met de Friese taal
'Het lijkt ook écht niet op Drents, hé, dat Fries', zo zegt Marloes. Onderhand kunnen ze het meeste wel verstaan. Als Marloes iets grappigs hoort in de Friese taal, dan app't ze haar ouders in Stieltjeskanaal. Marloes kan nog smakelijk lachen om een heel grappig 'taalincident'. 'Ik was met Jesse in de Coop en toen vroegen ze mij 'Is dit dyn berntsje', waarop ik heel aardig antwoordde 'Nee, hoor! Ik had geen idéé wat een berntsje was'. 'Al doende leert men', lacht ze.Ik kijk al de hele avond uit op een prachtig, groot en vooral kleurrijk schilderij aan de wand tegenover de eettafel, en durf het bijna niet te vragen 'Heb je dat zelf gemaakt?, ook omdat ik heb gehoord dat op de Facebookpagina Mijn Loes schitterende doeken zijn te zien. 'Ik schilderde en fotografeerde altijd al in mijn vrije tijd. Op een gegeven
moment heb ik besloten om een KvK-nummer aan te vragen en mijn eigen bedrijf Mijn Loes te starten'. 'Sinds drie jaar, na de geboorte van Jesse, heb ik mijn roeping Stuy Verven in Terwispel en heeft ze tijd voor de activiteiten van Mijn Loes. 'Sinds ik mijn schilderijen deel op social media, vooral via LinkedIn, krijg ik veel reacties'. Marloes vertelt dat ze niet met kwasten schildert, maar de verf aanbrengt met een paletmes. 'Dan krijg je zo'n speciale, eigen structuur'.
Kunst zit in mijn genen
Op de vraag of haar werk bij Anker Stuy Verven toevallig iets te maken heeft met haar professioneel geworden hobby, vertelt ze 'Kunst zit in mijn genen, het zit in mijn vezels'. Haar opa schilderde al landschappen en haar moeder is ook creatief. 'Ik herinner me dat ik als kind altijd aan het tekenen was. Op de lagere school maakte ik kleine aquarelletjes voor vriendinnetjes. Ik verkocht ze ook wel eens'.Marloes is niet iemand die per se inspiratie uit de natuur hoeft te halen. 'Mijn hoofd loopt over van ideeën. Ik haal overal inspiratie uit'. Marloes laat me een werk zien dat ze de volgende dag bij een klant zal afleveren. Zo te zien, pakt ze het qua formaat inderdaad groots aan. Een gezicht waarop wijd open gespreide vingers over de wangen strijken, zo lijkt het. 'Dit is het kleinste formaat waarop ik schilder' grinnikt Marloes, 'ik wil me wel kunnen uitleven op de doeken'. Nou, dat kan ze zeker in hun mooie vrijstaande huis aan de Schoterlandseweg. Haar werkkamer boven de garage beslaat zo'n 30 m2. Ruimte genoeg!
We wensen Rick en Marloes met hun jongens heel veel woonplezier in Katlijk!
